“Ik ben zó blij met alle opdrachten,” zegt ze. “Maar ik loop achter de feiten aan. Mijn to-do-lijst groeit sneller dan ik hem kan afvinken. En alles zelf doen… dat werkt niet meer. Alleen: wanneer moet je hulp inschakelen? En wat geef je dan uit handen? Ik weet dat er iets moet gebeuren, want ik voel me moe en heb een kort lontje.”
Het is zo herkenbaar: je website bijhouden, netwerken, offertes maken, social media bijhouden, de boekhouding doen. Allemaal naast het werk dat je voor je klanten doet. Er komt een moment dat je hoofd overuren maakt en je steeds langer doorwerkt. Je voelt: er moet iets veranderen.
Sanne’s gevoel is typerend voor groeiende zzp’ers. Succes lijkt fantastisch. Als het eenmaal komt, ontstaat er iets anders: een tekort. Niet aan opdrachten, maar aan tijd, ruimte, rust. We bekijken haar agenda op de laptop. Haar doorsnee week ziet er propvol uit. Zou er iets uitvallen, een ziek kind, of een klant met spoed. Dan stort alles in.
“Ik weet wel dat ik dingen uit handen moet geven,” vervolgt Sanne. “Maar ik heb ook geen tijd om iemand in te werken. En wat als het niet goed gebeurt? Of als ik uiteindelijk meer tijd kwijt ben aan uitleg dan wanneer ik het gewoon zelf doe?”
Deze twijfels zijn begrijpelijk, maar ook funest. Je houdt het idee dat je onmisbaar bent in elk detail van je bedrijf. En dat klopt natuurlijk niet.
Ik volg echt wel haar gedachtegang. Ze heeft het altijd zelf gedaan. Ze voelt zich verantwoordelijk voor elk onderdeel in haar bedrijf. Logisch en begrijpelijk. Maar verantwoordelijkheid betekent niet dat alles zelf moet blijven doen.
Er begint iets te wringen wanneer je het niet meer kunt bolwerken en steeds over je grenzen gaat. . Je kunt de kwaliteit niet meer leveren waar je zo voor staat. Het risico bestaat ook dat er een burn-out op de loer ligt. Dat is het niet waard en dat zeg ik haar ook.
Ik stel haar vervolgens de vraag: “Stel dat je het aandurft om werk uit handen te geven, wat kan iemand anders van je overnemen? Misschien wel beter of sneller dan je zelf kunt?”.
Sanne denkt even na. “Ik moet het creatieve proces doen. De intake, de tone of voice bepalen, de concepten schrijven. Daar zit mijn kracht. Maar dingen als klantcontact, planning, offertes maken… misschien hoeft dat niet per se door mij gedaan te worden.”
Dat is het eerste inzicht. Er ontstaat ruimte. Niet meteen al praktisch geregeld, maar wel mentaal. Ze begint te zien dat hulp inschakelen geen zwakte is, maar juist een teken van leiderschap. We maken samen een lijst. Wat zijn de terugkerende taken? Welke kosten haar veel tijd en energie? Welke kleine stappen kan ze nu al zetten?
Hulp inschakelen betekent niet dat je direct een fulltime assistent moet aannemen. Sanne besluit een virtual assistant in te schakelen voor vier uur per week. Iemand die haar mailbox kan beheren, afspraken kan plannen en administratieve taken van haar overneemt.
In het begin is het wennen. Sanne twijfelt soms of ze er wel goed aan heeft gedaan. Maar dan merkt ze dat ze meer lucht in haar dag krijgt. Ze heeft ineens een ochtend om ongestoord te schrijven. Haar hoofd voelt lichter en ze slaapt weer beter. Langzaam maar zeker verandert haar mindset. Ze krijgt weer ruimte door die kleine stap om te schrijven, te ondernemen en te groeien. Ze hoeft het niet allemaal alleen te doen.
Sanne’s verhaal is geen uitzondering. Veel zelfstandige professionals komen op een punt waarop ze niet meer verder kunnen. Je moet iets veranderen. Dat is soms spannend, maar nodig. Je hoeft niet te wachten tot je overloopt. Kijk goed naar je tijd en energie. Naar welk werk alleen jij kunt doen. Zo kun je op tijd bijsturen, zodat je bedrijf kan groeien zonder dat jij jezelf verliest.
Als je merkt dat je voortdurend achter de feiten aanloopt, vraag jezelf dan eens af:
Wat zou er gebeuren als ik nu hulp vraag?
Wat levert het nog meer op, behalve tijd?
En wat zou het me kosten als ik het blijf doen zoals ik het nu doe?
Anita Udink
Zij en cijfers